Om een doel van algemeen nut te realiseren, kan de overheid, met dwang, de eigendom verwerven van een onroerend goed. Indien geen akkoord op een vrijwillige basis wordt bereikt met de eigenaar, wordt de gerechtelijke procedure van onteigening opgestart. De spilfiguur is de vrederechter van de ligging van het goed, die de onteigening al of niet zal toestaan. Wordt de onteigening toegestaan, dan zal de vrederechter een gerechtelijk expert aanduiden om hem bij te staan bij de bepaling van de waarde van het over te dragen goed. 

In een eerste vonnis (provisioneel vonnis) maakt de vrederechter een ruwe schatting op basis waarvan de onteigenaar in het bezit kan komen van het onteigend goed. In een tweede vonnis gaat de vrederechter de definitieve waarde bepalen aan de hand van het verslag van de expert.